Jins leven een jaar intens samen in hun jintak. In hun eigen ‘jonge’ en ‘onbevreesde’ stijl werken ze gekke activiteiten, projecten (zoals de jinfuif) en zelfs hun buitenlands kamp uit. Al doende leren ze samenwerken en verantwoordelijkheid opnemen. Hieruit groeit engagement voor de groep en voor de samenleving. De rol van de leiding valt in deze oudste tak ook meer en meer weg: er wordt eerder gesproken van begeleiding. Zij participeren, evalueren en grijpen in als het uit de hand lijkt te lopen.